ترخیصی

ای دوست دلت همیشه زندان من است            آتشکده عشق تو از آن من است

                     آن روز که لحظه وداع من و توست          آن شوم ترین لحظه پایان من است  

ساعت 2 بعد از ظهر بود . همه چشم ها بارانی و اشک آلود شده . هرکس برای لحظه ایی در چشمان دیگری نگاه می کند و با اشکی که روی گونه جاری میشود همدیگر را در آغوش میگیرند .

هیچکس نمیتواند بغض درونش را پنهان کند حتی من !

زیباترین لحظه زندگی هرکداممان بی شک همین لحظه بود . به چهره هرکداممان که نگاه میکردی غمی در آن نهفته بود ، غمی که فقط قطرات اشک می توانست تسکین بخش آن باشد .

شب قبلش تا پاسی از شب به شادی و جشن و پایکوبی گذراندیم . یلدایمان را هم با آخرین شب در کنار هم بودنمان یکی کردیم .

امروز روز خداحافظی بود . هیچ کس باور نمیکرد که این مدت مثل باد میگذره و ما در این فرصت کوتاه دو ماهه اینقدر با هم دوست و صمیمی میشیم .

این دو ماه آموزشی هم تموم شد و ما ترخیص شدیم . حالا هرکدوممون باید واسه ادامه خدمت به یه جای کشور بریم . من وچند تا از دوستام افتادیم بندرعباس و اواخر هفته یعنی بعد از تقریبأ یه هفته مرخصی باید بریم اونجا .

یکی از زیباترین و تکرار نشدنی ترین دوران زندگی من همین مدت آموزشی بود و حالا دلتنگ تر از گذشته بیاد بهترین دوستانمم ، چون این دوستی ها بهتر از بعضی دوستیهاست ....