یعنی چی میشه ؟

سربازی رفتن هم به ما نیامده . دیشب که برگشتم خونه بابام درو باز کرد پشت در خشکش زده بود گفت آخه پسر ۷۲ ساعت از رفتنت گذشت که دوباره برگشتی خونه ؟ 

گفتم آخه بابا جونم تو الان به جای اینکه دستاتو باز کنی من مثل کانگورو بپرم تو بغلت وایسادی این حرفا رو میزنی ؟ بابام مات و موت مونده بود از پررویی من ! 

خودمونیم ولی راست گفتن که باباها میمیرن واسه دختراشون مامانام جونشونه و پسراشون 

مامانم که حاضر نیست یه ساعتم از پیشش دور بشم  

سرتونو درد نیارم ، این روزام که مشتریای وبلاگ پریده منم زیادی حرف نزنم بهتره . خلاصه کلام پریروز که داشتیم آموزش میدیدیم و از روی موانع میپریدیم چشمتون روز بد نبینه چندتایی از بچه ها قلع و قم شدن و کارشون به بهداری پادگان کشید  

منم که پاهام خیلی درد گرفته بود رفتم پیش دکتر ، وقتی مشکلمو به دکتر گفتم بهم گفت پاهای شما پرانتزیه  ()  . باید شما رو بفرستم شورای پزشکی اگه اونجام تایید بشه شاید از خدمت معاف بشی . بعدشم یه برگه مرخصی بهم دادن که برگردم شیراز و دنبال کارام برم . نمیدونم چی میشه خیلی دلم میخواد یه سربازی خوب و بی درد سر داشته باشم اما اگه معافم بشم که 2 سال از زندگی جلو هستم  

هرچه بادا باد ........